บางคนอาจคิดว่า มันก็แค่ขยะทั่วไปที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่คุณรู้มั้ยว่า การนำขยะลงมาจากเอเวอเรสต์เป็นงานที่ยาก และเสี่ยงต่อชีวิตเช่นกัน สำหรับชาวเนปาลที่มองยอดเขา “ Sagarmatha” หรือแม่แห่งโลก “เป็นพระเจ้าของเขาและมันเศร้ามากที่ได้เห็นพระเจ้าของเขาสกปรก ผู้คนจะทิ้งขยะในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ได้อย่างไร?"
สถิติการปีนยอดเขาเอเวอเรสต์ ในฤดูใบไม้ผลิปี 2019
ฤดูกาลปีนยอดเขาเอเวอเรสต์ในฤดูใบไม้ผลิ ของปี 2019 ได้จบสิ้นไปแล้ว สรุปผลผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้ทั้งหมด 885 คน สูงเป็นประวัติการณ์จากสถิติปีที่แล้ว ที่มีผู้ซัมมิทได้ทั้งหมด 807 คน ข่าวการบันทึกสถิติการพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้เป็นจำนวนมากนี้ อาจไม่แปลกใจสำหรับคนที่ติดตามฤดูกาลปีนเขาอย่างใกล้ชิด เนื่องจากรู้ตั้งแต่ต้นว่ามีการออกใบอนุญาตมากกว่า 1,100 ใบเพื่อปีนขึ้นไปบนยอดเขาเอเวอเรสต์ในฤดูใบไม้ผลินี้ จากรายงานพบว่า 644 คน พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์สำเร็จจากทางฝั่งเนปาล ในขณะที่อีก 241 คน มาจากฝั่งทิเบต เจ้าหน้าที่ในประเทศจีนกล่าวว่าตัวเลขนี้น้อยกว่าปีที่แล้วสามเท่าเนื่องจากรัฐบาลพยายาม จำกัด การปีนเขาของฤดูกาลนี้ จำนวนผู้ซัมมิทที่มากที่สุดมาจากสหรัฐอเมริกา รองลงมาคืออินเดียและจีนตามลำดับ
แต่ที่น่าเศร้าของฤดูกาลนี้คือ มีผู้เสียชีวิตถึง 11 ราย ด้วยเหตุผลหลายประการ นักปีนเขาบางคนเสียชีวิตเนื่องจากแพ้ความสูงและมีไม่กี่คนที่ตกลงมา สาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิตเหล่านี้ยังมีการถกเถียงกันอยู่ โดยบางคนบอกว่าการจราจรที่ติดขัดของการรอซัมมิท มีบทบาทสำคัญในการเสียชีวิต ในขณะที่อีกหลายท่านกล่าวว่าเป็นเพราะ นักปีนเขาไม่มีประสบการณ์ บริษัทที่รับการปีนเขาไม่ได้มาตรฐาน ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดจำนวนผู้เสียชีวิตจำนวนมากได้จุดประกายให้เกิดการถกเถียงกัน และอาจนำไปสู่แนวทางในการแก้ปัญหา ในการจัดการ การปีนยอดเขาเอเวอเรสต์ให้ดีขึ้นต่อไปในอนาคต
ปัญหาขยะที่เกิดขึ้นหลังจากฤดูกาลปีนเขาสิ้นสุดลง
แต่สิ่งที่เป็นปัญหาใหญ่ หลังจากฤดูกาลปีนเขาเสร็จสิ้นลง รัฐบาลเนปาลต้องรับมือกับการกำจัดขยะ ที่มีทั้งเต็นท์ร้าง เชือก ถังออกซิเจนที่หมดแล้ว ที่อยู่ที่ความสูงตั้งแต่ 5000 เมตร ไปจนถึง 8000 เมตรกว่า การเอาขยะเหล่านี้ลงมาไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เนื่องจากฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา (เมษายน 2019) มีนักปีนเขามากกว่าทุก ๆ ปี โดยเฉพาะที่ความสูง 8,000 เมตร (26,240 ฟุต) ที่ South Col. หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า แคมป์ 4 ซึ่งเป็นที่ตั้งแคมป์ที่สูงที่สุดของยอดเขาเอเวอเรสต์ เป็นระดับความสูงที่มีลมแรงมาก พัดพาเต็นท์และขยะกระจายไปทุกที่ นาย Dawa Steven Sherpa ซึ่งเป็นผู้นำ ในการทำความสะอาดในพื้นที่ยอดเขาเอเวอเรสต์ ในช่วง 12 ปี ที่ผ่านมา ได้กล่าวว่า “เนื่องจากความสูงที่สูงมาก ระดับออกซิเจน และอันตรายจากน้ำแข็งที่ลื่น รวมทั้งสภาพอากาศที่เลวร้าย ของแคมป์ 4 ทำให้การทำงานเก็บขยะของเรายากลำบากมากขึ้น โดยเฉพาะการนำสิ่งใหญ่ ๆ ลงมา เช่น เต็นท์"
ทีมเก็บขยะยังได้กล่าวว่า หลังจากพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์แล้ว นักปีนเขาหลาย ๆ คน มีความเหนื่อยล้า บางคนไม่สบาย ต้องต่อสู้ดิ้นรนกับการหายใจที่ลำบากในที่สูง ทิ้งเต็นท์ขนาดใหญ่ไว้ด้านหลังแทนที่จะพยายามนำมันลงมา นอกจากนี้โลโก้บนเต็นท์ที่ฝังอยู่ในน้ำแข็งซึ่งระบุชื่อของบริษัท ถูกฉีกออกโดยเจตนาเพื่อไม่ให้ตามจับได้ว่าเป็นของบริษัทใด ทีมเก็บขยะต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง ในการขุดเพื่อเอาเต็นท์ หนึ่งเต็นท์จากน้ำแข็งและนำมันลงมา พวกเขานำเต็นท์ ประมาณ 30 เต็นท์ ที่ถูกทิ้งไว้ที่ แคมป์ 4 ซึ่งมีน้ำหนักมากถึง 5,000 กิโลกรัม (11,000 ปอนด์)การนำมันลงมาเป็นงานที่ยากมาก เมื่อเกิดความผิดพลาดใด ๆ ที่ระดับความสูงดังกล่าวอาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ นอกจากนี้เราไม่สามารถทราบได้ว่า เศษซากขยะกระจายไปทั่วเอเวอเรสต์มากเท่าไหร่เพราะมันจะมองเห็นได้เมื่อหิมะละลายเท่านั้น และที่แคมป์ 2 ซึ่งสูงกว่าเบสแคมป์สองระดับ มีซากขับถ่ายของมนุษย์ ประมาณ 8,000 กิโลกรัม (17,637 ปอนด์) ในช่วงฤดูกาลนี้
นักปีนเขาบางคนไม่ใช้ห้องสุขาชั่วคราว กลับขุดหลุมในหิมะปล่อยให้ขยะตกลงไปในรอยแยกขนาดเล็ก อย่างไรก็ตามอุณหภูมิที่สูงขึ้นทำให้ธารน้ำแข็งบางลงทำให้รอยแยกน้อยลงและเล็กลง ขยะที่ล้นออกมานั้นจะไหลลงสู่เบสแคมป์และแม้แต่ชุมชนที่อยู่ใต้ภูเขา ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่เบสแคมป์ ใช้หิมะที่ละลายสำหรับน้ำดื่ม ซึ่งเป็นสารปนเปื้อนมาจากขยะด้านบน จอห์นอัลล์ ศาสตราจารย์ด้านวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม จากมหาวิทยาลัยเวสเทิร์นวอชิงตัน ผู้เยี่ยมชมเอเวอเรสต์ในระหว่างการเดินทางไปยังแคมป์ 2 พบว่าแปดในสิบคน ของจำนวนเชอร์ปา ป่วยเป็นโรคกระเพาะอาหารจากน้ำเน่า
ปัญหาในตอนนี้ คือ ไม่มีกฎระเบียบว่าด้วยวิธีการกำจัดขยะของมนุษย์ นักปีนเขาบางคนใช้ถุงที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพซึ่งมีเอนไซม์ที่ย่อยสลายขยะของมนุษย์ แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ทำ เนื่องจากถุงมีราคาแพงและต้องนำเข้าจากสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้ของเสียจากมนุษย์ที่เกิดจากการขับถ่ายของผู้คนหลายร้อยคนที่อยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายสัปดาห์ สภาพการละลายของน้ำแข็งที่แคมป์ 2 สร้างกลิ่นเหม็นที่น่ารังเกียจให้กับนักปีนเขา และในที่สุดขยะก็จะปนเปื้อนแหล่งน้ำด้านล่างและกลายเป็นอันตรายต่อสุขภาพในที่สุด รัฐบาลควรบังคับให้ใช้ถุงย่อยสลายได้ มันจะช่วยให้ทีมเก็บขยะทำงานได้ง่ายขึ้น และลดความเสี่ยงได้น้อยลง นอกจากนี้ รัฐบาลกำลัง วางแผนที่จะสแกนและติดแท็ก อุปกรณ์และเกียร์ของนักปีนเขา นักปีนเขาทุกคนจะต้องฝากเงิน $4,000 ก่อนขึ้นเขา และอาจไม่ได้รับเงินคืนหากพวกเขากลับมาโดยไม่มีสิ่งของกลับมาด้วย
ติดตามข่าวสารเนปาล หรือ พูดคุยกับเราได้ใน @thainepaltravels
รูปภาพและข้อมูลจากหนังสือพิมพ์ Himalayan Times