Trekking permit คืออะไร? จำเป็นต้องมีหรือไม่?
สำหรับใครที่หลงเข้าสู่วังวนของการเดินป่าในประเทศเนปาล ที่มาเดินวนแล้ววนเล่าเปลี่ยนเส้นทางไปเรื่อย ๆ เหมือนเสพติดการเดินป่า จะรู้จัก เทรกกิ้งเพอร์มิท กันเป็นอย่างดี แต่สำหรับมือใหม่หัดขับ เอ้ยไม่ใช่ มือใหม่หัดเดิน บทความนี้อาจเป็นประโยชน์ต่อนักเดินทางหลาย ๆ ท่าน สำหรับใบอนุญาต ในที่นี้จะเป็นใบอนุญาตสำหรับเดินป่านะคะ ไม่ใช่ใบอนุญาตในการปีนเขา ซึ่งสำหรับท่านที่มาปีนเขา ก็ต้องมีทั้งใบอนุญาตเดินป่า และใบอนุญาตปีนเขาควบคู่กันไปด้วย
Trekking permit คือ ใบอนุญาตเดินป่า ในประเทศเนปาล ซึ่งแตกต่างกันออกไปตามเส้นทางและพื้นที่ ที่เราไปเดิน โดยใบอนุญาตที่แบ่งตามเขต จะมีสองแบบ คือ
ใบอนุญาต ธรรมดาทั่วไปที่สามารถขอได้ทั่วไปไม่มีข้อจำกัดอะไร และ
ใบอนุญาตเขตพิเศษ ซึ่งใบอนุญาต ชนิดนี้ จะต้องออกเป็นกลุ่มคือ มีนักเดินทางสองท่านขึ้นไป และต้องมีไกด์ รวมทั้งมีค่าธรรมเนียมของใบอนุญาตที่จำกัดเป็นจำนวนวัน หรือเป็นอาทิตย์ ถ้าอยู่เกินจากที่กำหนด ก็จะต้องมีการจ่ายค่าธรรมเนียมเพิ่ม
แต่ก่อนอื่น เรามาดูใบอนุญาตแบบพื้นฐานทั่วไป ที่บังคับให้ต้องมีเกือบทุกเขต กันก่อนนะคะ คือ ทิมการ์ด (TIMS card ย่อมาจาก Trekkers’ Information Management Systems เป็นใบอนุญาตพื้นฐานทั่วไปที่ทุกเขตต้องมี ยกเว้นเขตพิเศษบางเขต และเส้นเอเวอเรสต์เบสแคมป์ รวมทั้งเอเวอรเรสต์ 3 พาส ตอนนี้ไม่ต้องทำใบอนุญาต ชนิดนี้แล้วนะคะ ทิมการ์ด มีความสำคัญอย่างไร? จำเป็นต้องมีหรือไม่? คำตอบคือ นักเดินทางที่มาเดินป่าในประเทศเนปาลจำเป็นต้องมีทิมการ์ด ในเส้นทางที่กำหนดให้ต้องมีนะคะ
ความสำคัญของ ทิมการ์ด: ทิมการ์ด เป็นระบบการจัดการข้อมูลของผู้ที่มาเดินป่าในประเทศเนปาล เริ่มใช้งานครั้งแรกเมื่อ วันที่ 1 มกราคม ปี ค.ศ. 2008 ภายใต้การดูแลของ สมาคมตัวแทนการเดินป่าแห่งเนปาล (TAAN) และคณะกรรมการ การท่องเที่ยวเนปาล (NTB) ทิมการ์ด ออกแบบเพื่อรับประกันความปลอดภัย และตรวจเช็คความปลอดภัยของนักเดินป่า ควบคุมการเดินป่าแบบผิดกฎหมายในประเทศเนปาล รวมทั้งดูแลควบคุมไกด์และลูกหาบเถื่อนที่ผิดกฎหมาย และดูแลความปลอดภัยของไกด์และลูกหาบด้วยค่ะ โดยตลอดเส้นทางการเดินป่า จะมีจุดตรวจทิมการ์ด ลงเวลา วัน เดือน ปี ที่นักเดินทางเดินเข้าสู่เขตเดินป่าไปตลอดจนสิ้นสุดการเดินทาง ดูแล้วอุ่นใจดี ฐานข้อมูลเหล่านี้ ช่วยในการตรวจสอบสถานะของนักเดินทางว่าเดินทางถึงจุดไหนแล้ว เมื่อเกิดการเจ็บป่วยหรือหายไป สามารถติดตามได้ หายไปจากบริเวณไหน ลงทะเบียนตรวจเช็คครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เป็นต้น เพระฉนั้นเพื่อความปลอดภัยของตัวเราเมื่อมาเดินป่า ทิมการ์ดเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งนะคะ
ทิมการ์ด แบ่งออกเป็น 2 ประเภท:
1. ทิมการ์ดที่ขออนุญาต โดยผู้เดินทางเป็นผู้ทำเรื่องขอเอง ทิมการ์ดชนิดนี้จะมีสีเขียว Free Individual Trekker (FIT)
ข้อกำหนดของทิมชนิดนี้ ผู้เดินทางต้องแบกของเอง ไม่สามารถมีไกด์และลูกหาบได้ ผู้เดินทางต้องรับผิดชอบ เหตุการณ์ ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง สำหรับใบอนุญาตชนิดนี้ ให้ผู้เดินทางระมัดระวังด้วยนะคะ ดังที่กล่าวไว้ว่า ไม่สามารถจ้างลูกหาบและไกด์ได้ หากท่านไปจ้างลูกหาบ เมื่อเดินทางไปถึงจุดตรวจเจ้าหน้าที่จะไล่ลูกหาบหรือไกด์กลับโดยทันที แต่ถ้าแอบเดินกันตรวจไม่เจอ เมื่อเกิดอุบัติเหตุ ระหว่างทาง เช่น ไกด์หรือลูกหาบไม่สบาย เกิดอุบัติเหตุ เกิดการทำร้ายกัน หรือเหตุการณ์ไม่คาดคิดระหว่างทาง ผู้เดินทางต้องรับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้นทั้งหมด หมายเหตุ สำหรับเส้นทางเอเวอเรสต์ ไม่ต้องทำทิมการ์ด เราสามารถจ้างลูกหาบและไกด์ทั่วไปได้เอง แต่ควรระวังระวังไกด์และลูกหาบเถื่อนกันด้วยนะคะ
2. ทิมการ์ดที่ขออนุญาต โดยบริษัททัวร์ในประเทศเนปาล ทิมการ์ด ชนิดนี้จะมีสีฟ้า Group Trekker (GT)
ข้อกำหนดนี้คือ ผู้เดินทางจ้างไกด์ และ/หรือ ลูกหาบ จากบริษัททัวร์ รวมทั้งการบริการอื่น ๆ ใบสีฟ้านี้มีประกันชีวิตของลูกหาบและไกด์ ระหว่างบริษัททัวร์และรัฐบาลคนละครึ่ง ถ้าระหว่างการเดินทาง ไกด์หรือลูกหาบไม่สบาย ถึงแก่ชีวิต หรือเกิดอุบัติเหตุ รัฐบาลและบริษัททัวร์ ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น
หรือเกิดเหตุการณ์ ทำมิดีมิร้าย ต่อนักเดินทางของไกด์หรือลูกหาบ บริษัททัวร์ต้องรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้น เป็นต้น ถ้าเราไม่ได้จ้างไกด์หรือลูกหาบจากบริษัททัวร์ บริษัทก็ไม่สามารถ ออกใบอนุญาตชนิดนี้ให้ได้นะคะ
ค่าธรรมเนียมของทิมการ์ด
*สำหรับนักการทูตจะได้รับการยกเว้นไม่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียม*
ค่าธรรมเนียมก็จะแตกต่างกันไปตามกลุ่มของบัตรดังนี้:
1. ค่าธรรมเนียม 2,000 เนปาลรูปี ของบัตรสีเขียว (FIT) ต่อเส้นทางเดินป่าต่อคนต่อรายการ
2. ค่าธรรมเนียม 1,000 เนปาลรูปี ของบัตรสีฟ้า (GT) ต่อเส้นทางเดินป่าต่อคนต่อรายการ
สำหรับประเทศ SAARC (คือประเทศในกลุ่มเอเชียใต้) จะมีอัตราค่าบริการที่แตกต่างกัน ดังนี้:
1. ค่าธรรมเนียม 600 เนปาลรูปี ของบัตรสีเขียว (FIT) ต่อเส้นทางเดินป่าต่อคนต่อรายการ
2. ค่าธรรมเนียม 300 เนปาลรูปี ของบัตรสีฟ้า (GT) ต่อเส้นทางเดินป่าต่อคนต่อรายการ
ทิมการ์ดนั้นไม่สามารถถ่ายโอนและไม่สามารถสลักหลังได้ นอกจากนี้ยังสามารถใช้ได้กับหนึ่งรายการและเฉพาะในพื้นที่เดินป่าที่กำหนด และในช่วงระยะเวลาที่ระบุโดยที่ผู้สมัครได้เขียนไว้ในใบสมัครเท่านั้น
เอกสารที่ต้องการในการขอทิมการ์ด
1. สำเนาหนังสือเดินทาง
2. รูปถ่ายขนาด 1-2 นิ้ว จำนวน 2 รูป
3. ค่าธรรมเนียม ตามชนิดของทิมการ์ดที่ต้องการขอ
ข้อมูลที่ต้องกรอกลงในเอกสารเมื่อยื่นขอทิมการ์ด
1. วันที่เข้าและออกสำหรับการเดินป่า คุณอาจให้ข้อมูลคร่าวๆ
2. จุดเข้าและออกสำหรับการเดินป่า
3. เส้นทางเดินป่าเช่นเดียวกับการเดินทาง
4. ข้อมูลการติดต่อในกรณีฉุกเฉินในประเทศเนปาล หากคุณมี บริษัท ตัวแทนท่องเที่ยวคุณอาจให้ข้อมูลเหล่านั้นเป็นการติดต่อในกรณีฉุกเฉิน
5. ข้อมูลติดต่อฉุกเฉินในประเทศบ้านเกิดของคุณ
6. หมายเลขกรมธรรม์ประกันภัยรวมถึงข้อมูลติดต่อและคำแถลงความคุ้มครองกรมธรรม์ของคุณ
สามารถขอทิมการ์ด ได้ที่ไหน?
1. ที่สำนักงานคณะกรรมการการท่องเที่ยวเนปาล (NTB) ตั้งอยู่ในกาฐมาณฑุและโปขระ
2. TAAN Secretariat ตั้งอยู่ที่ Maligaon และ
3. TAAN ที่เมืองโปขระ
รายละเอียดเพิ่มเติมที่ TAAN
สำหรับนักเดินป่าที่ใช้บริการบริษัททัวร์ บริษัทจะเป็นผู้ดำเนินการต่าง ๆ ให้ทั้งหมด ซึ่งผู้เดินทางสามารถส่งเอการให้บริษัทดำเนินการก่อนออกเดินทางล่วงหน้าได้
เวลาทำการ
1. TIMS counter ที่ TAAN Secretariat ทำตามเวลาทำงานปกติ (10.00 น. - 17.00 น.) และในช่วงฤดูหนาว (01 พฤศจิกายน - 31 มกราคม) จะเปิดตั้งแต่เวลา 10.00 น. - 16.00 น. ปิดในวันเสาร์และวันหยุดนักขัตฤกษ์
2. TIMS Counter ที่ Saatghumti, Thamel เปิดทำการเวลา 7 โมงเช้าและปิดเวลา 18.00 น. อย่างไรก็ตามในวันเสาร์และวันหยุดนักขัตฤกษ์เคาน์เตอร์จะเปิดตั้งแต่ 10.00 น. ถึง 13.00 น.
3. คณะกรรมการการท่องเที่ยวเนปาล (NTB) ทำตามเวลาทำงานของรัฐบาลคือ 10 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น อย่างไรก็ตามจะปิดในวันเสาร์และวันหยุดนักขัตฤกษ์
จบไปสำหรับเรื่องของ ใบอนุญาต ทิมการ์ด ที่ทุกท่านต้องมี
เรามาต่อกันที่ ใบอนุญาตการเดินป่าในแต่ละเขต ซึ่งก็จะมีชื่อที่แตกต่างกันไป แบ่งออกเป็น 2 ชนิด คือ
1. ใบอนุญาต แบบธรรมดาทั่วไป แบ่งตามพื้นที่การเดินป่าเพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น ตามตารางด้านล่าง
ตัวอย่างใบอนุญาต เขต GCAP (Gaurishankar Conservation Area)
ตัวอย่างใบอนุญาต เขต ACAP (Annapurna Conservation Area)
เมื่อแบ่งตามเขตแล้วมีใบอนุญาต เยอะแยะไปหมด นี่ยังไม่หมดนะคะ เป็นแค่ใบอนุญาต ธรรมดา แต่ถ้าเราต้องเดินเข้าสู่ "เขตพิเศษ" หรือเขตควบคุมของเนปาล หมายถึงเขตที่ต้องการจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยว เพื่อรักษาธรรมชาติและวัฒนธรรมของเขตนั้น ๆ ไม่ให้ถูกบุกรุกมากเกินไป
2. ใบอนุญาตสำหรับเขตพิเศษ ใบอนุญาตชนิดนี้จะมีความยุ่งยากกว่าใบอนุญาตธรรมดา โดยมีข้อจำกัดดังต่อไปนี้
1. ต้องมีผู้ร่วมเดินทางอย่างน้อย 2 ท่าน ขึ้นไป
2. ต้องมีไกด์ นำทาง
3. ต้องมีพาสปอร์ตตัวจริงและวีซ่าในการขอใบอนุญาต
4. ต้องยื่นโดยผ่านตัวกลางที่เป็นบริษัททัวร์ในการเดินป่าเท่านั้น
5. ค่าธรรมเนียมการเดินป่าต้องจ่ายเป็นสกุลเงินดอลลาห์ สหรัฐเท่านั้น
ใบอนุญาตเขตพิเศษมีรายการดังตารางด้านล่าง
ที่แสดงมาทั้งหมดเป็นใบอนุญาตในการเดินป่าเท่านั้นนะคะ ไม่มีใบอนุญาตปีนเขา ใครที่ต้องการปีนเขา ต้องขอใบอนุญาตปีนเขาเพิ่มเติม ซึ่งขึ้นอยู่กับว่าต้องการไปปีนเขาลูกไหนอยู่ในเขตใด เพราะฉนั้นถ้ามาเดินป่าในประเทศเนปาล หลังจากเลือกเส้นทางแล้วก็เลือกใบอนุญาตเดินป่าให้ถูกต้องด้วยนะคะ
ติดตามข่าวสารเรื่องราวดี ๆ ของเราได้ใน Line@ เช่นกัน @thainepaltravels